Spacerowanie, bieganie, przechadzka i włóczęga mają znaczący wpływ na pisarstwo. Walter Benjamin w Pasażach w fascynujący sposób opisuje flâneura, który wędruje po Paryżu przemierzając ulicę po ulicy i dom po domu. Podkreśla, że to Poe w Człowieku tłumu raz na zawsze utrwalił jego figurę i pisze, że „jest to człowiek, który czuje, że jest obserwowany przez wszystko i wszystkich” ale również jest to „ktoś całkowicie nie do wyśledzenia, ukryty”. Benjamin pokazuje „wałęsającego się”u Prousta, Kierkegaarda czy Dickensa i opisuje, jak każdy z nas w różny sposób doświadcza tych samych miejsce:
„Przemysłowiec idący po asfalcie ocenia jego jakość; starzec poszukuje go starannie i dąży nim, jak daleko się da; uszczęśliwiony dobywa zeń laską dźwięki i wspomina z dumą, że był świadkiem kładzenia pierwszych trotuarów. Poeta […] idzie po nim obojętnie, zamyślony i przeżuwający jakieś wiersze; giełdziarz śpieszy po nim, obliczając możliwe zyski z hossy, cen mąki. Człek roztargniony ślizga się i upada”.[1]
Podczas Kolonii dla Dorosłych, na których będziemy miały przyjemność w sierpniu poprowadzić spotkanie, zastanowimy się jak ważne jest przemieszczanie się dla pisarza. Punktem wyjścia do rozmowy będzie Zew włóczęgi Rebecci Solnit, ale przypomnimy również m.in. Murakamiego i jego książkę O czym mówię, kiedy mówię o bieganiu.
,,Chodzenie” – pisze w swojej książce Solnit -,,pozwala znaleźć chwiejną równowagę między pracą a próżnowaniem, byciem a działaniem. Jest pracą ciała niewytwarzająco niczego prócz myśli, przeżyć, olśnień”[2]. Weźmiemy jej słowa za dobrą monetę i spróbujemy wybrać się na niespieszny spacer rozmawiając jednocześnie o kulturowych związkach chodzenia i myślenia. Idąc śladami wielu znanych filozofów, poetów, rewolucjonistów zastanowimy się w jaki sposób przemieszczanie się może zarazem uspokajać jak i sprzyjać nowym pomysłom oraz jak łączy się z naszym poczuciem wolności i sprawczości.
Więcej informacji o Koloniach dla Dorosłych i Festiwalu Myśli Abstrakcyjnej: fma.waw.pl
[1] Alexis Martin, Physiologie de l’asphalte, w: W. Benjamin, Pasaże, przeł. I. Kania, Wydawnictwo Literackie, Kraków 2005, s. 467.
[2] Rebecca Solnit, Zew włóczęgi. Opowieści wędrowne, przeł. Anna Dzierzgowska i Sławomir Królak, Wydawnictwo Karakter, Kraków 2018, 2.
