Nicią przewodnią marcowych Praktyk Czytania są związki tańca klasycznego z literaturą. Z Bartoszem Anczykowskim, solistą Teatru Wielkiego, rozmawiamy o historii baletu i słynnych spektaklach baletowych takich jak ,,Romeo i Julia” czy ,,Dziadek do orzechów”, które są oparte na dziełach literackich. Przede wszystkim jednak skupiamy się na tym, w jaki sposób można poprzez taniec opowiedzieć historię i wyrazić emocje. Pytamy go także o jego twórcze inspiracje i – oczywiście – o jego ulubione książki i zwyczaje czytelnicze.
To jak różne dziedziny sztuki na siebie wpływają i przenikają się nawzajem widać bardzo wyraźnie także w fascynującej kopalni wiedzy i plotek o środowisku artystycznej bohemy związanej z paryskim salonem Gertrudy Stein, jakim jest ,,Autobiografia Alice B. Toklas”, którą recenzujemy w Aktualniku. A propos baletu znajdujemy tam opis przedstawienia ,,Święta Wiosny”:
„Przedstawienie zaczęło się. Ledwo się zaczęło a już zawrzało na widowni. Pierwsza scena, którą wszyscy dziś tak dobrze znają z tym szalenie pstrym tłem, a która już nie robi na nikim specjalnego wrażenia doprowadziła do szału paryską publiczność. Zaledwie zabrzmiały pierwsze tony i zaczęły się pierwsze kroki tańca rozległy się syki. Obrońcy baletu klaskali. Nic nie było słychać i prawdę mówiąc nigdy nie słyszałam muzyki La Sacre du printemps, ponieważ byłam na tym przedstawieniu tylko ten jeden raz i przez cały czas nie było słychać ani jednej nuty”.[1]
Zafascynowane tajemnicą fenomenu École de Paris, która polegała na czerpaniu inspiracji z różnych kultur, aby dodawały jej świeżości, życzymy czytelnikom nowatorstwa i wielu twórczych inspiracji na wiosnę!
Dziękujemy Szkole Tańca i Baletu Piruecik za pomoc przy realizacji numeru.
Joanna & Karolina
[1] Gertrude Stein, „Autobiografia Alice B. Toklas”, przeł. Mira Michałowska, Wydawnictwo Marginesy, Warszawa 2021, s. 214.