„Grochów” Andrzeja Stasiuka, to niewielka i nostalgiczna książka o wspomnieniach i pamięci. Jest ona jak wehikuł czasu – maszyna, która pozwala przenosić się w czasie do minionych obrazów, zapachów i uczuć. To niezwykła opowieść o powrocie opowiedziana ze spokojem.
Taki jest też spektakl w Teatrze Dramatycznym w Warszawie, który objęła opieką artystyczną Agnieszka Glińska.
Praktyki Czytania: Jak wyglądała Pani praca nad „Grochowem”? Co Panią szczególnie inspirowało? Jeden z aktorów grających w spektaklu, Marcin Bartnikowski, opowiadał nam, że polecała Pani aktorom filmy, które dotyczyły funkcjonowania pamięci i tego w jaki sposób pamiętamy.
Agnieszka Glińska: To opowiadanie w szczególny sposób uruchamia własne wspomnienia, otwiera czarne skrzynki, w których często nieświadomie lub podświadomie przechowujemy obrazy z przeszłości. To było jak błądzenie po takich zakamarkach i szukanie śladów obecności kogoś bliskiego w naszym życiu, kogo już nie ma. W tej pracy wszystko było inspirujące, każdy drobiazg, każdy strzęp pamięci, każda wywołana w głowie klisza.
P.Cz: Jakie książki teraz Pani czyta?
A.G: Pełnię miłości Sigrid Nunez i Sześć pięter luksusu Cezarego Łazarewicza.
P.Cz: Czy są książki, do których Pani wciąż powraca i odkrywa na nowo? A jeśli tak, to jakie?
A.G: Najczęściej wracam do Lalki Prusa oraz do opowiadań Czechowa i Babla. Potrafię teź na okrągło czytać książki Dygata i Filipowicza.
P.Cz: Jakie ma Pani rytuały związane z książką? Czy może zaznacza Pani fragmenty ołówkiem albo zagina rogi?
A.G: Nie mam rytuałów. Czasem zaginam rogi, ostatnio w wakacje wreszcie przeczytałam Opowieści o Miłości i Mroku Amosa Oza i pozaginałam faktycznie mnóstwo rogów żeby pozaznaczać wybitne akapity, ale to wyjątkowa książka, wiele fragmentów chciałabym umieć na pamięć.
P.Cz: Gdzie najczęściej Pani czyta?
A.G: W łóżku, w nocy i rano.
„Grochów” Teatr Dramatyczny w Warszawie
Obsada:
Marcin Bartnikowski
Marcin Bikowski
Łukasz Lewandowski
Twórcy:
Opieka artystyczna: Agnieszka Glińska
Scenariusz: Łukasz Lewandowski
Przestrzeń: Monika Nyckowska
Lalki: Marcin Bikowski
Muzyka: Igor Nikiforow
Kierownik produkcji: Anna Garstka
Premiera: 11 października 2019 r. Scena Przodownik
Agnieszka Glińska- Ukończyła Wydział Aktorski i Reżyserski (1994) Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej im. Aleksandra Zelwerowicza w Warszawie. Jako aktorka zadebiutowała 17 lutego 1990 roku rolą Natalii Stiepanownej w ,,Teraz ja, czyli wariacje na temat” wg Antona Czechowa w reżyserii Mai Komorowskiej. Jako reżyserka zadebiutowała dwa lata później ,,Arlekinadą” Terence’a Rattigana na deskach Teatru im. Jana Kochanowskiego w Opolu. W latach 1990-1991 była aktorką Teatru Północnego w Warszawie, asystentem reżysera w Teatrze Powszechnym im. Zygmunta Hübnera w Warszawie (1991-1993), reżyserem w Teatrze Dramatycznym im. Gustawa Holoubka w Warszawie (2007-2009). W warszawskim Teatrze Współczesnym pracowała na stanowisku reżysera (2000-2004 oraz 2010-2011), a także konsultantem programowym (2011-2012). W latach 2012–2015 była dyrektorem artystycznym Teatru Studio im. Stanisława Ignacego Witkiewicza w Warszawie.
Wykładowczyni Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej im. Ludwika Solskiego w Krakowie.
Zdjęcia ze spektaklu ,,Grochów” w Teatrze Dramatycznym: Krzysztof Bieliński
